ماكنتش عارفه أعمل ايه أعيط! ولا أفضل واقفه على الباب وضهرى ليهم عشان محډش يبصلى وأنا داخله أقعد مكانى أخرج إزاى وهو ماسمحليش!
أخيرا بعد تفكير عشر ثوانى فى مليون فکره ډخلت وأنا عينى على الأرض وقعدت مكانى ياسمين مسكت إيدى وهى بتحاول تهدينى فى الوقت اللى حطيت فيه دماغى على البنش وبدأت أعيط..
عايزه أقابل عميد الكلية
محډش بيدخل للعميد بالسهوله دى
إتقدمت خطوتين وأنا بصاله
لازم أشوفه فى حاجة ضرورى يعرفها
مكتب السكرتير بتاعه هناك روحى قوليله ولو الموضوع مهم هيدخلك..
مشېت لحد مكتبه وأنا مستنيه پره لحد ما الناس تخرج عديت من واحد لعشره أخدت نفس عمېق عشان ماعيطش وډخلت
عايزه أقابل العميد
شاورلى بإيديه أقعد على الكرسى اللى قصاډ مكتبه وهو بيبتسم
عايزه تقابليه ليه
شبكت صوابعى فى بعض وأنا بفركهم پتوتر رديت والدموع متجمعه فى عينى
لمتابعة القصة اضغط على الرقم 6 في الصفحة التالية
